Σ' αυτό το project, ο Σουηδός εκφράζεται σε πολύ ήρεμους progressive rock ρυθμούς. Μολονότι εδώ και 15 χρόνια δεν μας έχουν απασχολήσει με κάποια κυκλοφορία, κάτι μας λέει ότι ακόμα δεν έχουν πει την τελευταία τους κουβέντα...
Για το τέλος της χρονιάς, η δισκογραφία μιας μπάντας που μας άφησε νωρίς...
Άλλο ένα τέχνασμα του Mike Portnoy για να βγάλει φράγκα αλλά και να μας δώσει πλούσιο υλικό από συναυλίες, διασκευές και demos των αμερικανών progsters. Από το 2003 (με εξαίρεση το 2008) η σειρά Official Bootlegs κάθε χρόνο κυκλοφορεί ανελλειπώς 3 albums που για τον κολλημένο theaterα είναι must και για τους πολέμιους του group ένδειξη της μανίας για αρπαχτή του βιρτουόζου drummer.Εμείς συμφωνούμε με όλες τις απόψεις αλλά έχοντας πάρει το κατάλληλο ανοιχτό theaterοδάνειο επενδύουμε στην μουσική μας απόλαυση...
Η αρχή του φαινομένου Megadeth... Οι παλιομοδίτες το λατρεύουν, ο Lee Hazlewood (ο κύριος που έγραψε το "These Boots") το σιχαίνεται! Ο πόλεμος με τους Metallica ("Mechanix") έχει ξεκινήσει και εμείς έχουμε ήδη διαλέξει μεριά...
Το κύριο project του Swano των τελευταίων χρόνων. Μπόλικες επιρροές από πολλά είδη μουσικής και το αποτέλεσμα ιδιαίτερα ποιοτικό... Περιμένουμε με ανυπομονησία για τις υπόλοιπες κυκλοφορίες του Dan και του αδερφού του Dag πάνω σ'αυτό το project.
Οι ηγέτες του ελβετικού metal συμπληρώνουν φέτος αισίως 22 χρόνια παρουσίας στο χώρο. Από τον χαρακτηριστικό black ήχο των πρώιμων κυκλοφοριών τους εξελίσσονται σταδιακά σε μια electronic/ industrial/ ambient γκρουπάρα και επιστρέφουν με το φετινό τους album στο black με "εκσυγχρονισμένη" μορφή. Τους εκτιμούμε ιδιαιτέρως που τιμούν την αγαπημένη μας μουσική με τις τρομερές δουλειές τους.
Το τελευταίο fan club cd των Dream Theater που τιτλοφορείται Progressive Nation 2008. Το προσφέρουμε σε 2 εκδόσεις: mp3 και *.nrg format (όλο το album χωρίς συμπίεση). Τα εξώφυλλα σε ξεχωριστό link.
Επανερχόμαστε μετά από αρκετό καιρό στα projects του Swano με τη δισκογραφία των Infestdead. O Dan εδώ πατάει γκάζι και μουσικά παραπέμπει στο death των Deicide!!
Έχουν εξελιχθεί σε υπερ-μπάντα της εποχής μας. Η πλειοψηφία του κόσμου έχει καταφέρει να κατανοήσει την πολύπλοκη μουσική τους και να τους αγαπήσει. Και αυτό είναι κατόρθωμα. Τα άλμπουμ τους δεν είναι ευκολοάκουστα, όσο εμπορικά και αν τείνουν να γίνουν και κανονικά αυτό θα έπρεπε να ξενίζει τον ακροατή. Όχι πως δεν υπάρχουν και οι αντιφρονούντες δηλαδή, που μάλιστα δεν είναι και λίγοι. Εμείς ανήκουμε όμως στους οπαδούς τους, το ευρύ και φανατικό αυτό κοινό που τα αφτιά του αντέχουν τα ουρλιαχτά του Mikael Akerfeldt, αλλά και την φωνάρα της Nathalie Lorichs! Θέλουμε να πιστεύουμε πως για αρκετά χρόνια ακόμα θα μας προσφέρουν πλούσιες και χορταστικές αλμπουμάρες και πως θα συνεχίσουν να δίνουν στην αγαπημένη μας μουσική, αυτές τις τόσο απαραίτητες πνοές ζωής...
Πίσω στο 2003 ο ανήσυχος Portnoy τρωγόταν να pay tribute στους αγαπημένους του Led Zeppelin. Μαζί με τους Paul Gilbert, Daniel Gildenlow και Dave Larve έκανε κάποιες εμφανίσεις επί αμερικανικού εδάφους και ηχογράφησαν δύο από αυτές για να μας χαρίσει έτσι άλλο ένα πολυπόθητο official bootleg...
Όσοι πιστοί προσέλθετε, οι υπόλοιποι stay away, δε θα σας κάνει ιδιαίτερο "κλικ"... Μια πλούσια πάντως έκδοση του άλμπουμ με bonus CD με αρκετά καλούδια... Λεπτομέρειες φυσικά στα σχόλια... Αφήστε κιόλας κανένα σχολιάκι με την ευκαιρία. Πάντα μας ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου.
Ήρθε η ώρα για τον κο Ken... Ο κατάλογος με τις προσωπικές δουλειές του δεν είναι πολύ μεγάλος, αφού ουσιαστικά αποτελείται από πολλές συλλογές, όμως εμείς τον παραθέτουμε, όσο πιο πλήρως γίνεται, εδώ για όσους μοιράζονται με εμάς την
Έχουν περάσει 19 χρόνια από τότε που μας αποχαιρέτησε ένα από τα μεγαθήρια της αγαπημένης μας μουσικής. Και 19 χρόνια είναι πάρα πολλά... Ό,τι και να κυκλοφόρησαν από τότε δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σταθεί δίπλα στις δισκάρες των 70's και 80's. Το 1990 ήταν η τελευταία δουλειά του Rob Halford με τους JP (πριν φυσικά το reunion του 2005 και έπειτα) και αυτό έμελλε να είναι το τελευταίο καλό τους άλμπουμ (για πάρα πολύ κόσμο μάλιστα το καλύτερό τους). Δεν θα ασχοληθούμε με τους μουσικούς δρόμους που επέλεξαν από το 90 και μετά, δικαίωμά τους είναι να προσαρμόσουν τον ήχο τους στο ρεύμα της κάθε εποχής. Και όσοι παρακολουθείτε το blog μας θα έχετε καταλάβει ότι δεν είμαστε κλειστόμυαλοι... Αλλά όλες οι επόμενες τους δουλειές, απλά, πως να το κάνουμε, δεν ήταν priest. Μένουμε λοιπόν στα άλμπουμ που αγαπήσαμε και αυτά σας προσφέρουμε εδώ. Στις επανακυκλοφορίες της Sony του 2001, με bonus tracks φυσικά, που συγκεντρωμένες όλες μαζί απαρτίζουν ένα πανέμορφο boxset που βλέπετε και στη φωτογραφία. Οι παλαιότεροι θα τα ξέρετε ήδη. Ίσως να τα έχετε μάθει και απέξω. Πιο πολύ απευθυνόμαστε στους κάπως νεότερους, έτσι για να εκτιμήσετε το γνήσιο metal που παιζόταν τις προηγούμενες δεκαετίες.
Μια σειρά τρομερών boxset-συλλογών της Castle για τα μεγάλα groups των 70s που είχε κάτω από την στέγη της. Συγκεντρωμένα κάποια από τα singles των μπαντών εκείνη την περίοδο (δεκαετίες 70 & 80), σε μορφή vinyl replica CDs με πολύ όμορφο artwork (και συλλεκτική αξία αφού βγήκαν μόνο σε μερικές χιλιάδες κομμάτια..). Η αξία τους απλά σε mp3 και scans μάλλον δεν λέει πολλά, απλά αποτελεί κίνητρο να τα αποκτήσετε αυθεντικά (όπου μπορείτε να τα βρείτε ακόμα,αφού έχουν εξαντληθεί φυσικά από νωρίς...). Η χαρά του ebay δηλαδή!! Σ'αυτό το post, η συλλογή των singles των Motörhead σε 10 πανέμορφα δισκάκια.
Το βασικότερο ίσως project των DT που στα τέλη των 90's πραγματικά μας αναστάτωσε με τις συνθέσεις του... 2 κυκλοφορίες καθαρά instrumental με φαντασία και άψογη τεχνική για να γουστάρουμε όταν βαριόμαστε τα ίδια κ τα ίδια... Εδώ ουσιαστικά συναντάμε για πρώτη φορά και τον Jordan Rudess στην οικογένεια των Theater καθώς μετά από αυτά τα album εντάχθηκε και ως βασικό μέλος στον κύριο κορμό των Αμερικανών proggers.
Ένα νέο σχήμα από την Αμερική (η οποία δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια μουσική), το οποίο παίζει απίστευτα πράγματα... Οι οπαδοί του ατμοσφαιρικού metal κυριολεκτικά να ορμήσουν!!! Εκτός από τρομερές, οι κυκλοφορίες τους πλέον είναι και σπάνιες (αλλά και πρωτότυπες), καθώς πολλές εκδόσεις των album τους είναι συλλεκτικές. Στο συγκεκριμένο album έχουμε συμπεριλάβει και το bonus track του βινυλίου μόνο (!!) διάρκειας κοντά στα 20'.
Άλλη μια θαυμάσια Ιαπωνική κυκλοφορία, που το πακέτο της περιελάμβανε 5 cds με 10 singles των Megadeth έως το 1993, ένα deluxe πολυσέλιδο booklet και ένα απίστευτο σετ με ένα μηχανικό μολύβι, μια γόμα και ένα τριγωνάκι με το logo των Megadeth!!!! Από μουσικής πλευράς τα singles είναι ανεκτίμητα, αφού κυρίως τα 2 πρώτα από αυτά δεν έχουν κυκλοφορήσει (πέρα από αυτό το πακέτο) σε μορφή cd, παρά μόνο σε βινύλιο.
Το τελευταίο fan club CD των Dream Theater που περιλαμβάνει μια επετειακή εκτέλεση (το 2007 συμπλήρωσε 15 χρόνια ζωής) του Images & Words. Απολαύστε το...
Το τελευταίο μέχρι στιγμής album του Άγγλου Carl McCoy είναι ένα κατάμαυρο gothic αριστούργημα που πλημμυρίζει τον ακροατή στο συναίσθημα. Φυσικά και δεν είναι μουσική που μπορεί κάποιος ν'ακούσει οποιαδήποτε στιγμή, αλλά είναι ιδανική για νύχτα, στο φως των κεριών ή κάτω από το φως του black light... Στην limited έκδοση, με bonus track την διασκευή στο "In the Year 2525" των Zager-Evans.
Το τρίτο studio album του Καναδού δεν είναι ο δυναμίτης όπως το "Alice In Hell" ή το "Never, Neverland", αγαπήθηκε όμως και αυτό από πάρα πολύ κόσμο... Εκείνη την περίοδο μάλιστα, οι Annihilator ήταν σε περιοδεία με τους Priest (μία πολύ σημαντική εμπειρία για τον Waters), οπότε δεν μας φαίνεται παράξενο γιατί μπήκε αυτό το bonus track στην ιαπωνική κυκλοφορία (και στην limited digipack)...
Οι Φινλανδοί είχαν δείξει ήδη με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους ότι δεν είναι απλά άλλη μια μπάντα από την Σκανδιναβία και με το Amok ήρθαν να επιβεβαιώσουν αυτήν την εκτίμηση. Τα death στοιχεία ελαττώνονται ενώ ο Tanelli Jarva για τελευταία φορά σε LP του group αναλαμβάνει φωνητικά και μπάσο. Μελωδικό και "άρρωστο", το διαμάντι με το καταπληκτικό εξώφυλλο, στην ιαπωνική του έκδοση με 2 exclusive bonus tracks...
Το τελευταίο τους album εν έτει 2006, ναι ήταν μια απογοήτευση... Αυτό όμως σε καμμία περίπτωση δεν αναιρεί το γεγονός ότι μιλάμε για μία τεράστια μπάντα. Τα 2 πρώτα τους κυρίως αριστουργήματα τάραξαν άσχημα τα νερά της μέταλ μουσικής. Γκρεμίζοντας τα κλισέ ότι το μέταλ ανήκει στους λευκούς και ότι οι μαύροι μόνο ραπ ξέρουν να παίζουν, πάντρεψαν εν μέρει αυτά τα 2 είδη και μας έστειλαν όλους αδιάβαστους... Με στίχους υπερβολικά καυστικούς, ξεφτιλίζουν το αμερικάνικο γίγνεσθαι, φτύνουν κατάμουτρα τον ρατσισμό και βάζουν σε σκέψεις για το που τελικά πάει αυτός ο κόσμος!!! Όσοι τους σνομπάρουν, καλά κάνουν ενδεχομένως.. Αφού είναι ευτυχισμένοι στην κοσμάρα τους, εμάς δεν μας πέφτει λόγος!! Οι υπόλοιποι ας πορωθούν και κυρίως, ας προβληματιστούν...
10 χρόνια Peaceville (πριν 10 χρόνια!!) και για δώρο μας προσέφερε μια συλλογούλα λουκούμι!!! Λιτή κυκλοφορία (κάτι που χαρακτηρίζει την εταιρεία) αλλά περιεχόμενο Α' ποιότητας!! Enjoy!!
Δεν είναι από τα κλασικά thrash διαμάντια που έβγαλε ο Angelripper μερικά χρόνια πριν από την κυκλοφορία του, είναι όμως επίσης ένα πολύ καλό album. Ήχος φρέσκος, πολύ καλή παραγωγή για τα δεδομένα Sodom και 45 λεπτά άφθονου headbanging για τον δίσκο αυτό με το υπερβολικό εξώφυλλο (και χωρίς την μασκότ τους, τον "Knarrenheinz")...
Για τους φανατικούς οπαδούς των DT, μία επίδειξη των ικανοτήτων των Αμερικανών βιρτουόζων. Δεν χρειάζονται να πούμε τίποτα περισσότερο,ε;...
Σε μερικά πράγματα, καταστάσεις ή πρόσωπα, ο σεβασμός απλά είναι αυτονόητος... Αυτό ισχύει και για τους πατέρες της rock ή metal μουσικής όπως τους Led Zeppelin, Black Sabbath και φυσικά τους Pink Floyd. Πρόκειται ίσως για την μπάντα που έχει ασκήσει την μεγαλύτερη επίδραση σε αυτόν τον χώρο. Ακόμα και αυτοί στους οποίους δεν πολυαρέσουν, αναγνωρίζουν τι τεράστιο κεφάλαιο αποτελούν για τον σκληρό ήχο της rock εν γένει. Σε αυτήν την συλλογή του 2001, περιλαμβάνονται πάρα πολλά από τα κλασικά κομμάτιά τους και είναι μιξαρισμένα με τέτοιον τρόπο που το τελικό αποτέλεσμα για τον ακροατή είναι ένα ΑΨΟΓΑ δεμένο ενιαίο μουσικό σύνολο διάρκειας 2,5 ωρών!! Σε mp3 πραγματικά χάνει το Echoes, εμείς απλά σας το προσφέρουμε για να δείτε την τελειότητά του και να το αποκτήσετε αυθεντικό!! Οι Floyd δεν έχουν ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης, η μουσική τους βιομηχανία ξεπερνά ακόμα και αυτοκινητοβιομηχανίες σε τζίρο!!! Κάν΄τε το για σας, για την μουσική σας απόλαυση...
Απαραίτητο συμπλήρωμα της επί Matos χρόνων δισκογραφίας, αυτό το 4πλό single που κυκλοφόρησε στην Γαλλία είναι must για κάθε οπαδό των Βραζιλιάνων... Ψάξτε το...
Ο τελευταίος πολύ καλός δίσκος του Iommi... Ποιοτικό heavy metal, με κλασικά sabbath riffs, αξιοπρεπέστατο rhythm section και χαρακτηριστικά φωνητικά από τον Tony Martin. Ιαπωνική έκδοση με bonus track φυσικά...
Από τα απομεινάρια των Carcass του 1996, αυτό το θνησιγενές σχεδόν σχήμα πρόλαβε να μας δώσει μόνο ένα album. Μουσικά δεν έχουν καμία σχέση με τους Carcass οποιασδήποτε περιόδου. Εδώ οι Jeff Walker, Carlo Regadas, Ken Owen και Mark Griffiths (Cathedral) παίζουν πιο παραδοσιακό metal, εξίσου φυσικά όμως ποιοτικό, όπως μας έχουν συνηθίσει άλλωστε αυτά τα ιερά τέρατα της αγαπημένης μας μουσικής. Σε άλλες εκδόσεις θα τους δούμε και ως Blackstar Rising κυρίως στις Η.Π.Α. Το μοναδικό τους αυτό album εδώ στην τρομερή ιαπωνική του έκδοση με 8 (!!) bonus tracks....
Μια συλλογή κυρίως από B-sides έως το 1998 που είναι μάλλον promo παρά επίσημη κυκλοφορία του group. Απευθύνεται στους die-hard οπαδούς, οι οποίοι κάνουν υπομονή ως τα τέλη Σεπτέμβρη για να σκάσουν τα καλά τους λεφτουδάκια στην νέα κυκλοφορία των υπερπαραγωγικών Αμερικανών (Chaos In Motion 2007/2008, 5 Disc set, DVD+CD)...
Θεοί διασκευάζουν θεούς... Από τα καλύτερα tributes που έχουν βγει, με τρομερά artworks και πάρα πολύ καλές διασκευές. Ορμάτε!!!
Οι σκληροπυρηνικοί δεν το συμπαθούν καθόλου αυτό το αλμπουμάκι... Η αλήθεια είναι πως ο Waters εδώ το ψιλοπαράκανε! Όλα μόνος του είπε να τα κάνει, χρησιμοποίησε πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία στον ήχο και όντως το αποτέλεσμα είναι αμφιλεγόμενο. Όπως σε κάθε δίσκο του όμως, υπάρχουν και εδώ κομμάτια που θα σε κολλήσουν στον τοίχο... Στην ιαπωνική έκδοση με (κλασικά) ένα bonus track. Give it a try...
Ένα πολύ ενδιαφέρον οπερετικό concept album για την ζωή του Leonardo Da Vinci, δημιούργημα του ανήσυχου μουσικά Trent Gardner, με τον James LaBrie στον πρωταγωνιστικό ρόλο και μία πλειάδα άλλων φωνών να συμπληρώνουν το λεγόμενο "Original Cast Recording"! Μία μουσική δουλειά του 2001, εμπνευσμένη δηλαδή αρκετό καιρό πριν ο Dan Brown ταράξει τα νερά της παγκόσμιας λογοτεχνίας (και όχι μόνο) με τον "Κώδικα Da Vinci".
Είναι απίστευτη αυτή η Σκανδιναβία... Το τι παραγωγή από metal μπάντες έχει, είναι κάτι το τρομερό... Λογικό είναι να υπάρχουν και πολλές που δεν αξίζουν βέβαια, αλλά τουλάχιστον γι'αυτήν εδώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το ιδιαίτερα αξιόλογο αυτό ντουέτο από την Σουηδία έχει βγάλει πολύ ποιοτικό υλικό από το '98 που πρωτοξεκίνησαν. Το άλμπουμ αυτό είναι η τρίτη δουλειά τους αλλά η πρώτη με αγγλικό στίχο. Αξίζει να αναφερθεί και η πολύ καλή διασκευή στο "Rainbow Demon" των Uriah Heep, κάτι στο οποίο δεν μας έχουν συνηθίσει τα νεότερα metal groups γενικότερα...
Ένα συγκρότημα ογκόλιθος στην ιστορία του rock... Είναι περιττό να πούμε οτιδήποτε για αυτά τα ιερά τέρατα... Στο blog μας, μια αρκετά πλήρης συλλογή του 1995 που θα σας δώσει το έναυσμα για να αποκτήσετε όλη την δισκογραφία τους. Απλά ΘΕΟΙ!!!!
Ένα side-project του Mustaine σε συνεργασία με τον Lee Ving των Fear το 1996, που κινείται σε πιο punk φόρμες (ένα είδος που συχνά τιμά μουσικά ο leader των Megadeth...).H original έκδοση είχε τον Ving στα φωνητικά, όταν Ο κ.Mustaine όμως προχώρησε στο remix/remastering των έργων του το 2004, το ξαναέβγαλε με την δική του φωνή με την δικαιολογία ότι οι πρωτότυπες κασσέτες με τα φωνητικά του Ving είχαν, τότε, χαθεί... Εσείς πάρτε και τις δύο εκδόσεις από το blog μας και συγκρίνετε...
Ένα σχήμα από την Αγγλία που δεν μέτρησε πολλά χρόνια ζωής, όμως οι δουλειές του ήταν αρκετά αξιοπρεπείς για τον χώρο που κινήθηκαν μουσικά. Ξεκίνησαν ως nu metal αλλά σύντομα άλλαξαν στυλ και βάρυναν τον ήχο τους σημαντικά. Το άλμπουμ αυτό είναι ένα πολύ καλό δείγμα της στροφής τους στο νέο ρεύμα της death metal με αρκετές μελωδίες και rhythm section που πραγματικά σου σπάει το κεφάλι στο headbanging... Στην σπάνια ιαπωνική του έκδοση με 3 bonus tracks που είναι από παλιότερα MCD τους. Οι οπαδοί του είδους που δεν τους έχουν υπ'όψιν τους, ας κάνουν τον κόπο να τους τσεκάρουν. Οι υπόλοιποι μάλλον ας μην ασχοληθούν...
Το 7ο studio album των Tiamat στην ειδική έκδοση με δύο bonus tracks και το video του "Vote for Love".
Η είσοδος στα 80s ήταν μια τραγωδία για τους Heep. Ο Sloman απογοητεύει στα φωνητικά, ο Θεός Ken απλά δεν μπορεί πλέον να γράψει μαζικά θεική μουσική και το γκρουπ αναπόφευκτα διαλύεται. Ο Mick Box είναι ο μόνος που θέλει να τους συνεχίσει, αλλά το τέλμα στο οποίο βρίσκεται δεν τον αφήνει να κάνει καμία τέτοια ενέργεια. Του παίρνουν 2 χρόνια για να ανασυνταχθεί και να σηκώσει το βαρύ όνομα των UH στις πλάτες του. Το '82 λοιπόν επιστρέφει με ένα πολύ ικανοποιητικό άλμπουμ, όμως είναι πλέον γεγονός: οι Heep που όλοι ξέραμε και αγαπήσαμε δεν θα αναγεννηθούν ποτέ... Το στυλ έχει αλλάξει δραστικά. Ο ήχος είναι πια καθαρά Αμερικάνικος και ο Box προτιμάει να ακολουθήσει AOR μονοπάτια. Η αλλαγή αυτή θα ξενίσει πολλούς, θα φέρει όμως και νέους οπαδούς. Το γκρουπ υπάρχει ακόμα ως τις μέρες μας, με μια σύνθεση σταθερή που μετρά 20 χρόνια ζωής. Τα studio albums δεν είναι πάρα πολλά, αντίθετα η αγορά γεμίζει σιγά σιγά από live και συλλογές, ενώ φέτος, μετά από 10 χρόνια απουσίας καινούργιου studio υλικού, επέστρεψαν με ένα συμπαθητικό και αξιοπρεπές άλμπουμ.
Από τις πιο σπάνιες κυκλοφορίες των Άγγλων (φήμες αναφέρουν μόνο 100 κομμάτια κυκλοφορίας στη Γαλλία). Ένα δώρο από το blog μας σε .nrg image file για να μη χάσετε ούτε 0,5% ποιότητας!! Απλά αποσυμπιέστε το και περάστε το σε ένα δισκάκι μέσω nero.
Η προτελευταία περίοδος των Αμερικανών, με έναν πολύ συμπαθητικό τύπο στα lead φωνητικά, των Ζαχαρία Stevens. Τέσσερα studio albums ιδιαίτερα ποιοτικά, τα δύο τελευταία εκ των οποίων είναι concept, ενώ το πρώτο από αυτά ήταν και το τελευταίο με τον Chris Oliva στην κιθάρα. Οι Savatage εδώ φλερτάρουν αρκετά με την κλασική μουσική και ξεκινούν τη χρήση των πολυφωνικών φωνητικών, ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει τον ήχο τους στα mid-90's. Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα αλμπουμ τους αυτά δεν είναι μόνο καταπληκτικά στο περιεχόμενο, αλλά και στο "περιτύλιγμα"! Τα εξώφυλλα απλά σπέρνουν!!
Ένα αξιοπρεπέστατο black/death σχήμα από την Σουηδία, που χάσαμε τα ίχνη του στα τέλη των '90s. Τρία LPs και ένα EP (και ένα Demo πριν το γκρουπ μετονομαστεί σε Sacramentum) είναι ο απολογισμός ενός γκρουπ με αρκετά μελωδικά στοιχεία και μουσικό στυλ εφάμιλλο των Dissection.
Μια μπάντα που στην χώρα μας, στα 90's, είχε πολύ μεγάλη πέραση. Το line-up ήταν αρκετά ταλαντούχο και η μουσική τους, μολονότι που ως στυλ δεν το "πολυσυμπαθούμε", ήταν πραγματικά πολύ καλή. Τα φωνητικά του Andre Matos, σε πολλούς άρεσαν, σε πολλούς επίσης όμως προκαλούσαν αναγούλα!!! Εμείς τους προτιμάμε σ'αυτή την περίοδο, κυρίως σε μουσικό επίπεδο, αφού τα κομμάτια τους είναι αρκετά πιασιάρικα, μελωδικά και εύθυμα (???). Μετά το '98 δε μας λένε και πολλά, αν και σε πολλούς συνεχίζουν να αρέσουν, ανεξάρτητα από τις μεγάλες αλλαγές που είχαν στη σύνθεσή τους.
Μπορεί στη Eurovision να στέλνουν συνεχώς πατάτες, οι Ισραηλινοί όμως μεταλάδες έχουν μια μπάντα που εκπροσωπεύει τη χώρα τους επάξια στη μουσική μας. Το Mabool είναι η κορυφαία δουλειά του group, ένα concept διαμάντι, που συνδυάζει έντονη ανατολίτικη μουσική, καθαρά και harsh φωνητικά, θεϊκές μελωδίες και πολλά άλλα, τα οποία απλά ανακαλύψτε τα εσείς... Μη σας ξενίζει αυτό το πάντρεμα, το αποτέλεσμα είναι πραγματικά καταπληκτικό. Μαζί ως bonus cd το "The Calm Before The Flood" EP, ένα πολύ ενδιαφέρον ακουστικό show.
Η τελευταία studio κυκλοφορία (αναμένουμε το "The Anatomy Of Melancholy", πρώτη επίσημη live δουλειά της μπάντας, πολύ σύντομα) στην ιαπωνική της έκδοση με ένα ακόμα exclusive bonus track για τους φίλους μας στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Enjoy!!!
